प्रा.सतीश देवपूरकर

• तुझ्याच प्रेमात काय पडलो, कमाल झाली....
  वसंत झाला जणू अता बारमास होता!
  तुझ्यामुळे जिंदगी सुगंधीत जाहली ही....
  हरेक श्वासामधे तुझा तो सुवास होता!

   

• आजन्म वेचले मी अश्रूच या जगाचे....
  परडीत काळजाच्या सुमनेच आसवांची!
  आभाळ या मनाचे दाटून रोज येते...
  होते सुरू कधीही बरसात आठवांची!

   

• मी असे देऊळ काळोखातले की,
  लावल्या कोणी न येथे सांजवाती!
  ऊब या हृदयामधे आहेच ऐशी....
  सर्व दु:खे येउनी येथे रहाती!

   

• हृदय म्हणजे आरसा असतो मनाचा....
  प्रतिबिंब एकांतामधे निरखून घ्यावे!
  चव प्रत्ययांची समजते अन् भावतेही....
  पेल्यास हृदयाच्या सतत विसळून घ्यावे!

   

• मला शोधायचे तर शोध एकांतामधे माझ्या....
  इथे बाजारबुणग्यांच्या अरे, गर्दीत मी नाही!
  मला मोजायला चालायची ना ही खुजी पट्टी....
  कुणाच्या बेरजेमध्ये, वजाबाकीत मी नाही!

   

• तू अंबरी मनाच्या पळभर लकाकली.....
  निमिषात त्याच तुजला निरखून पाहिले!
  तू एक भेटवस्तू होती दिली मला.....
  ते चक्क हृदय होते, उघडून पाहिले!

   

• घराच्या बंद दाराने तुझ्या, हाका दिल्या होत्या....
  घराबाहेर ते माझे कलेवर थांबले होते!
  उभे आयुष्यही पडले थिटे मज शोधण्या उत्तर...
  कटाक्षानेच तू कोडे गुलाबी घातले होते!

   

• मी गळ्यामध्ये कुणाच्याही न पडलो...
  जाहली दु:खे, कधी सौख्ये फरारी!
  पैलतीराचे कितीसे शेष अंतर?
  मी अता करतो निघायाची तयारी!

   

• कोण जाणे, कोण नेतो चोरुनी सारीच किरणे?
  सूर्य आकाशात आहे, अन् इथे अंधार आहे!
  आज बाजारात चालू लागली नकलीच नाणी.....
  ऐट नाण्याची अशी की, ते जणू कलदार आहे!

   

• हरेक माणसास आपलेच कर....
  हरेक माणसाकडे हसून बघ!
  अलौकिकास चाख एकदा तरी.....
  स्वत:स सार दूर अन् जगून बघ!

   

• न मी जळालो, असेल ते एक स्वप्न माझे....
  पहा निघू लागला गुलाबीच धूर आहे!
  खुलेच डोळे कलेवराचे अजून सुद्धा....
  सखीस भेटायला किती हा सबूर आहे!

   

• कोठुनी येतात ओठी दिव्य ओळी?
  रोज देवाशीच वार्तालाप आहे!
  डौल, ठेका, लय कशी गझलेत येते?
  मी मृदंगाची उराच्या थाप आहे!

   

• खूप झाले युद्ध माझ्याशीच माझे आजवर...
  आज केली मीच माझ्याशी तहाची बोलणी!
  सर्व दुख-या वेदना अन् सौख्य केले वेगळे....
  ही अशी केली अखेरी मी मनाची फाळणी!

   

• हातात रस्त्याच्याच मी आहे दिलेला हात हा....
  रस्ताच उरला सोबती जो चालतो माझ्यासवे!
  ओढीत हे वार्धक्य माझे सांग धावावे किती?
  तू धाव मृत्यू, आज माझ्याने न साधे चालवे!

   

• नागमोडी वाट प्रामाणीक वाटे....
  सरळ रस्ता मात्र धोकेबाज आहे!
  राग कोणाचाच मजला येत नाही....
  मीच माझ्यावर अता नाराज आहे!

   

• वेंधळेपण लावुनी गेले असा धस की,
  तत्क्षणी आयुष्य सारे फाटले माझे!
  जिंदगीभरची कमाई ओतली माझी....
  तेव्हा कुठे हे खोपटे रे, थाटले माझे!

   

• मनापासून मी अध्यापनाचे व्रत कडक केले....
  कधीही नोकरीला मी म्हणालो नोकरी नाही!
  दिला जो शब्द माझ्या जिंदगीला तो खरा केला.....
  कधी मी हुंदका येऊ दिला ओठांवरी नाही!

   

• मी बरा अन् शायरी माझी बरे दोघेच आम्ही....
  घेतला कोणाकडोनी विकत मी सन्मान नाही!
  लांबचा असला तरीही सरळ रस्ता चालतो मी.....
  आडवाटांशी कधीही बांधले संधान नाही!

   

• इतका कसा अचानक गंधाळलो असा मी?
  मज समजलेच नाही, जवळून कोण गेले!
  एकांत फक्त होता तो सोबतीस माझ्या.....
  मज वाटते असे का? कवळून कोण गेले!

   

• उपेक्षाच गझलांची माझ्या असे अपेक्षित....
  मी कोणाच्या दारोदारी फिरलो केव्हा?
  आज तुझ्या ओठांवर आल्या गझला माझ्या.....
  केव्हा तू गातेस मला मी सुचलो केव्हा?

   

• मान्य की, गलबत बुडाले, पण अरे, कोठे बुडाले?
  ते समुद्री खोल, तरले मात्र काठावर बुडाले!
  वाहुनी रस्ताच गेला, बांधता येईलही.....
  कोठुनी येणार मैलांचेच जे पत्थर बुडाले!

   

• राहते तारुण्य वार्धक्यातही....
  अंतरंगी फक्त हिरवळ पाहिजे!
  फूल कुठले सांग अत्तर लावते?
  काळजामध्येच दरवळ पाहिजे!

   

• ना कुणी हेलावले ना ढाळले अश्रू कुणी.....
  सोडला मी प्राण तेव्हा गगन हे आरक्त होते!
  शेवटाचा श्वास सरणानेच घेताना कुणीही.....
  सोयरे नव्हते उपस्थित, यार माझे फक्त होते!

   

• मज सीलबंद केले जैसा कुणी लिफाफा!
  कळलेच पण जगाला मी एक सोनचाफा!!
  प्रत्येक शेर माझा फुलतो मळ्याप्रमाणे!
  माझा हरेक मिसरा गझलेमधील वाफा!!

   

• फुलेच गोळा करीत बसले...तोच लागला नाद जणू!
  काटे बसले रुतून हृदयी....झाले क्षण बरबाद जणू!!

   

  • प्रपंच करता करता केव्हा तोलच ढळला कळेच ना....
    एक गुलाबी प्रमाद करुनी प्रेमाला मोताद जणू!

   

  • घाव किती शब्दांनी केले शब्दच नाही वर्णाया....
    असे लागले वाटू की, हा आयुष्याशी वाद जणू!

   

• इतके सात्विक भांडण नाही शोभत वेडे प्रेमामध्ये!
  दोघांच्याही काळजावरी, गडद लालसर, तो चरा हवा!!
  कुठे मागतो, तुझ्या मनाचा महाल सखये, रहायला मी?
  जरा टेकण्यासाठी तुझिया हृदयाचा मज, कोपरा हवा!

   

• श्वास होते तेवढे जगलो...इथे तेजाळलो!
  कैक पणत्या लावुनी मी शेवटी अंधारलो!!

   

• खुद्द नभाची ही मर्जी जर, हरकत नाही!
  नकोस देऊ पंख हवे तर, हरकत नाही!!
  तुझा भासही पुरे माझिया तृष्णेसाठी......
  मृगजळही प्राशेन जन्मभर, हरकत नाही!

   

• ओठ टाचुनी बसलो होतो!
  नजर तिची मी चुकवत होतो!
  बघून मज ती हासत होती....
  नजर चहाडी लावत होती!!

   

• कडाक्यात थंडीच्या जैसे ऊन्ह पडावे....
  तुझी आठवण येताना तू स्वत:च यावे!
  कुडकुडणा-या जिवास थोडी ऊब मिळावी.....
  नजरेला उबदार तुझ्या ही नजर भिडावी!!

   

• मरणाचाही उत्सव झाला जर असता तर.....
  नाचनाचले असते माझे हेच कलेवर!

   

• रुसव्याफुगव्या विना प्रेम हे अगदी अळणी अळणी असते!
  लसणाची फोडणी जशी, वरणालाही वर जरुरी असते!!

   

• शायर जेव्हा माणसास माणुसपण देतो!
  ईश्वर त्याच्या लेखणीस मग वाणी देतो!

• लावुनी शून्यात दृष्टी ती उभी होती......
  काय त्या डोळ्यांत उघड्या झाकले होते?

• फुले वेचताना उभी ओणवी ती......
  जणू वाटते वाकलेली डहाळी!
  ................प्रा.सतीश देवपूरकर

• 

  सुख हे चकाकणा-या असते दवाप्रमाणे!
  अस्तित्व फार मोठे कुठल्या दवास आहे?

   

   

• ढाळताना आसवे ती कामिनी दिसते अशी की,
  माळ मोत्यांची उरावी मात्र मोती ओघळावे!

• ‘स्वप्न’ या प्रतिकावरील ५ निवडक शेर.......